|
Nieuwsbrief 26 September 2008 Over onze periode in Heerlen (september 2008) Van Zeist naar Heerlen……………. Na 4 weken
gefungeerd te hebben als vakantie-oppas in Zeist, vertrokken we op 13 september
naar Heerlen voor de laatste 2 weken van onze verlofperiode. De lokatie was:
Nivonhuis Eikhold (natuurvriendenhuis). Wat deden we zoal in of vanuit Heerlen? Het eerste weekend van ons verblijf in Eikhold was het Monumentendag. Dat betekende een open dag voor het Nivon-huis inclusief snuffelmarkt. Verder gingen we al snel op familiebezoek. Ook kregen we nog een logé en werd er een prachtige wandeling gemaakt van Heerlen naar Epen. De start van deze beekdalenwandeling was in het dal van de Geleenbeek. Geen spectaculair dal, maar toch bij zijn bovenloop gezegend met veel natuurschoon. Als je bij Ubachsberg over het hoogste punt gestegen bent, kom je in het stroomgebied van de Geul. De eerste zijbeek die je ontmoet is de Eyserbeek, die ontspringt ten oosten van de plaats Bocholtz aan de Duitse grens en die in Gulpen in de Geul uitmondt. Het is een mooi dal met tussen Eys en Gulpen een heel bijzondere flora. Na Baneheide kom je in het dal van de Sinselbeek. Deze beek ontspringt op Duits gebied aan de voet van de Vaalserberg en stroomt bij Wittem in de Geul. Het volgende beekdal dat je doorkruist is het dal van de Mechelderbeek, die bij Mechelen in de Geul stroomt. De beek ontspringt bij Vijlen en stroomt door een prachtige omgeving naar het Geuldal. In dit dal kom je als je het dorp Epen bereikt. Over 'ons Geuldal' is al veel geschreven: Heuvels, weiden, bossen, holle wegen en vakwerkhuizen maken het uiterste zuidoosten van Nederland tot één van de mooiste streken! Maar…..het aantal kilometers was wel een beetje teveel van het goede…..want het resulteerde in een ontstoken teen bij Dees. Ook werd het Glaspaleis in Heerlen bezocht; een modern monument in het hart van de stad. Een bijzonder gebouw met een bijzondere geschiedenis en vooral ook een bijzondere architectuur. Van de 1000 belangrijkste architectuurmonumenten van de 20ste eeuw staan er 13 in Nederland. Eén daarvan staat dus in Heerlen en is het Glaspaleis. (Architect Frits Peutz). Het is gebouwd in 1934-1935 in opdracht van het modehuis Schunck. Sinds september 2003 is het Glaspaleis in zijn oorspronkelijke glorie hersteld en is weer open voor het publiek: niet als modehuis, maar als 'Venster op Cultuur voor de Euregio Maas-Rijn'. Het glazen cultuurpaleis biedt onderdak aan verschillende Heerlense culturele instellingen: Filmhuis, muziekschool, centrum voor muziek en dans, openbare bibliotheek, stadsgalerij, Vitruvianum, centrum voor architectuur in de Euregio Maas-Rijn. Het gebouw beschikt ook over een café en een restaurant. In dit restaurant verorberden we een culinair hoogstandje. Wat te denken van de volgende opsomming?......Een romig soepje van courgette en een mooie garam massala, geparfumeerd met munt en de Siberische roos; een dadel gevuld met chorizo en basilicum, omwikkeld met serranoham en vervolgens gepaneerd. Een wonderbaarlijke combinatie van zoet, zout en pikant; een mooie combinatie van verse rode tonijn, serranoham en mozzarella, vergezeld van een korianderpesto; een artisjok vergezeld van een dressing van mosterd en kastanjebloesem-honing uit Loches; Gorgonzola met balsamicodressing à votre choix en tenslotte koffie met een Spaans tintje. Nou, nou, dat is even wel iets heel anders dan rijst, kip, fufu, banku, TZ. Pure verwennerij!!! In onze Heerlen-periode ontmoetten we in Venlo 4 mensen die ons in november komen bezoeken in Ghana. Deze mensen maken deel uit van de Stichting 'Vrienden van Christopher' uit Sevenum. Jaarlijks komt er een groepje richting Ghana. Het wordt al bijna gewoon om omstreeks november steeds een nieuwe groep welkom te mogen heten in Tamale. In hun reis door Ghana komen zij door Tamale en bezoeken dan o.a. ons project. De tijd in Heerlen werd ook gebruikt om naar het kantoor te gaan van Belastingen Buitenland. Handig dat dit in de buurt was. Verder bezochten we onze zaakwaarnemer en onze webmaster. Twee oud-studiegenoten waren de laatsten in de rij van mensen die we zagen. Net als vorig jaar hebben we tijdens onze verlofperiode enorm genoten van alle comfort: Een warme douche, een wasmachine, een schone trein en bus, het heerlijke eten, de schone omgeving en het weer (hoewel……Ben is 6 weken verkouden geweest). Toch vonden we het koud (en dan bedoelen we niet alleen de temperatuur). Als je vanaf de zijlijn toekijkt naar je eigen land, dan moet je helaas constateren dat individualisme en materialisme vaak hoogtij vieren. Natuurlijk is dit inherent aan het Nederlandse referentiekader, maar het is wel de prijs die we betalen voor onze welvaart. Kortom: Het was fijn om in Nederland te zijn, maar het was nóg fijner om terug te mogen keren naar Ghana!!! Op 27 september hadden we onze vlucht van Amsterdam naar Accra.
Na 2 dagen Accra en 2 dagen Kumasi, arriveerden we op 1 oktober weer in Tamale. Toch verliep de reis niet van een leien dakje: Alle gedane reserveringen voor accommodatie onderweg bleken problemen op te leveren.
Bij ons vertrek uit Accra begaf de bus het al na
5 minuten (versnellingsbak defect). |